Zaten, büyüdükçe azalıyorsun. Bitmeyecek kadar. Hep bi son kullanımlık kalıcak kadar. Şaşkınlığın azalır dünyaya, hatta kötülükler bile sıradanlaşır senin için.Gözlerine yerleşen ifade hep aynı olur. Öyle seyre dalarsın hayatı.
Belki biraz hüzünlü, biraz kasvetli.. Büyümek alıştıracak seni duygularına. Tanımaya çalıştığın tanıklık ettiğin her şey aynılaşıcak. Ve belki de gözlerini kocamanlaştıran hiçbir şey kalmayacak.
Ama sonra, sevmeye sevilmeye değer birkaç bir şey çıkacak karşına. Olur ya, kendi kendine tebessüm ettirecek.Yeni hislerle tanıştıracak. Belki sonu hüzün olacak ama sana hep birkaç bir şey katıcak.
Bazen açığa vereceksin, sende gizli kalan acılarını, eksik gördüğün yanlarını. Rahatsız edecek seni. Etmesin. Seni tamamlayan şey belki kendin, belki başkası olacak.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder